We zitten middenin de festivalzomer: een hoogtepunt voor veel muziekfotografen. Met dit weekend Lowlands voor de boeg stond muziekfotograaf Paul Bergen al klaar om zijn tas te pakken, maar dit ging tóch niet door. Verschillende opdrachtgevers zijn terughoudend met het sturen van fotografen vanwege een door het festival verplichte charity fee van tien euro om het evenement met een perskaart bij te wonen. Het zou vrije nieuwsgaring in de weg staan.
En daarom zou dus ook Bergen er dit jaar niet bij zijn. Maar hij treurt niet, want met zijn 67 jaar is hij al ruim dertig jaar een van de sterkhouders van de Nederlandse muziekfotografie en heeft hij een bak aan ervaring. Waar zijn carrière in de jaren tachtig begon als nieuws- en sportfotograaf, legde hij zich vanaf de jaren negentig volledig toe op de muziekfotografie. “Ook in de muziek gaat het om het vangen van het juiste moment en vooraf al bezig zijn met de werking van een foto. Tenminste, dat is hoe ervaren rotten als Andreas Terlaak en ikzelf in de wedstrijd zitten”, vertelt hij aan Stichting Nieuwsfoto.
In die jaren is er veel veranderd en is het werken als professioneel muziekfotograaf er niet makkelijker op geworden. Waar je in de jaren negentig vaak nog vrij tijdens het hele concert kon fotograferen, kwamen er vanaf de jaren nul steeds meer restricties. “Nu kun je vaak alleen nog van grote afstand foto’s maken en alleen tijdens de eerste drie of vier liedjes. Artiesten willen alles zelf in de hand houden en alle beelden worden een soort reclamefoto’s. Acts als Adele, Beyoncé en Justin Timberlake laten zelfs helemaal geen fotografen meer toe bij hun concerten.”
Door zijn staat van dienst en goede contacten met artiesten en hun management lukt het Bergen trouwens vaak nog wél om vanaf het podium te fotograferen, zoals op de laatste editie van Pinkpop bij YUNGBLUD en Ilse de Lange. En dat is vaak toch de beste plek om bijzondere foto’s te kunnen maken, die overigens ook voor de artiesten zelf vaak interessant zijn, omdat het weer eens wat anders is dan de standaard ‘kiekjes’ recht van voren.
Heeft Bergen een geheim? “Ik heb standaard twee camera’s om mijn nek met een telelens en groothoeklens. Die hebben trouwens nog gewoon een klapspiegel. Ik ga in deze fase van mijn carrière geen tienduizend euro meer uitgeven aan een nieuwe systeemcamera”, vertelt hij lachend. Verder zoekt hij als het kan een plek met rust om zich heen. “lk sta het liefst niet in het midden. En als er vijf fotografen links staan, ga ik naar rechts.” Hoewel, die rust is soms betrekkelijk: “In een vol Paradiso met mijn buik tegen het podium gedrukt staan, dat vind ik ook nog steeds heel leuk om te doen.”
